Thursday, July 31, 2008

ေႂကြလႊင့္သြားခဲ႔တဲ႔ က်ေနာ္႔ရဲ႕ . . .

ေမ႔ေပ်ာက္လုိ႔ မရႏုိင္ေသးတဲ႔
အတိတ္တစ္ခုကုိ
ျပန္ေျပာင္းစဥ္းစားရင္းနဲ႔
အခ်ိန္ေတြ ကုန္လြန္ခဲ႔တာ
ၾကာေရာေပါ႔ . . . ။

စိန္ပန္းေတြပြင့္တဲ႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးရဲ႕
တစ္ေနရာမွာ
သူမကုိက်ေနာ္ ... စေတြ႕ခဲ႔တာ
ဒါေပမယ္႔
သူမက က်ေနာ္႔ကုိ ေတြ႕ခ႔ဲတာ
ဟုိးအရင္ကတည္းကေပါ႔ ... ။

<ကန္သင္း>ဆုိတာ
က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားေတြ
ခဏတာေတြ႕ဆုံရာေပါ႔
ခဏခဏမ်က္လုံးခ်င္းဆုံမိေပမယ္႔
က်ေနာ္႔ရဲ႕ညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္
မ်က္လုံးရဲ႕ဘာသာစကားကုိ
ဘာသာမျပန္တတ္ခဲ႔ဘူး . . .။

သူမရဲ႕ အၿပံဳးေတြကုိ
က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း
စြဲလမ္းေနမိတယ္
တိတ္တဆိတ္နဲ႔ေပါ႔
ဒါေပမယ္႔
တိတ္တဆိတ္စြဲလမ္းေနတာကုိ
သူမ ဘယ္လုိလုပ္သိသြားတာပါလိမ္႔ . . .။

သူမရဲ႕အၿပဳံးေလးကုိ
ေရႊခ်သိမ္းထားဖုိ႔ ဆုိတဲ႔
ကဗ်ာေလးနဲ႔ တင္စားခဲ႔ဖူးတယ္
ေက်ာင္းကထုတ္တဲ႔ ကဗ်ာေတြထဲမွာ
နာမည္ႀကီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပါ႔ lol . . .။

က်ေနာ္႔ရဲ႕ အူတူတူ အတတ
အမူအရာေတြက
သူမကုိ စြဲလမ္းေစခဲ႔ေၾကာင္း
ေနာက္မွ က်ေနာ္သိခဲ႔ရတယ္
ဘယ္လုိေကာင္မေလးပါလဲေနာ္
အူတူတူ အတတေလးကုိမွ
သေဘာက်တယ္တဲ႔ေလ . . .။

လမင္းႀကီးကေတာ့ ငါးႀကိမ္ေျမာက္
သာယာသြားခဲ႔ၿပီး ...
က်ေနာ္႔ရဲ႕ ပုံမွန္ခ်ီတက္မႈကုိ
အျမင္မေတာ္တဲ႔ သူတစ္စုက
က်ေနာ္႔ကုိ
အေနာက္ကေနတြန္းလုိက္တာ
စဥ္းစားအုံးမယ္တဲ႔
မွတ္တ္ရရ အဲဒီေန႔က ေသာၾကာေန႔ေလ . . .။

က်ေနာ္႔အတြက္ေတာ့
ပုံမွန္ ေရြ႕လ်ားေနတဲ႔ ေနမင္းႀကီးကုိ
ေႏွးေကြးတယ္လုိ႔ ထင္ေနမိတယ္
ေသာၾကာေန႔ ေလးႀကိမ္ေျမာက္မွာေတာ့
က်ေနာ္႔ရဲ႕ ကမာၻမွာပန္းေတြ
ေရာင္စုံပြင့္လုိ႔ေပါ႔ . . .။

သူမက ဆံပင္အရွည္စထားလာတယ္
ေက်ာင္းလာတုိင္း သနပ္ခါးလိမ္းလာတတ္တယ္
ေျပာင္းလဲလာတယ္ေပါ႔ (ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ)
က်ေနာ္က အဲဒါေတြကုိ
သေဘာက်လုိ႔တဲ႔ေလ . . .။

အင္း . . . လုိခ်င္တာကုိ
ရတဲ႔အခါမွာ အတုိင္းမသိ
ေပ်ာ္ရႊင္တတ္တာ သဘာ၀ပဲမလား
က်ေနာ္႔ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကေတာ့
အတုိင္းထက္အလြန္ေပါ႔ေလ . . .။

အဲလုိနဲ႔ ကမၻာကေနမင္းႀကီးကုိ
ပတ္တာ တစ္ပတ္ျပည့္သြားလုိ႔
က်ေနာ္အပါအ၀င္ေပါ႔
ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတယ္ေလ
ကံၾကမၼာဆုိးနဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ဖုိ႔
နီးလာတဲ႔အေၾကာင္း
အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္မသိခဲ႔ဘူး . . .။

တစ္လတစ္ခါ မုန္႔ဖုိးယူတတ္တဲ႔
က်ေနာ္႔ရဲ႕ ေျခာက္ႀကိမ္ေျမာက္
မုန္႔ဖုိးယူတဲ႔အခ်ိန္မွာ
သူမက ေက်ာင္းမတက္ေတာ့ဘူး
ေနမေကာင္းလုိ႔တဲ႔ . . .။

ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြက အေ၀းကုိ
ထြက္သြားၾကၿပီး
သူမကေတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာ
လဲေလ်ာင္းလွ်က္ေပါ႔
ဘယ္အခ်ိန္ထိ လဲေလ်ာင္းေနအုံးမွာလဲ
ေကာင္မေလးေရ . . .။

က်ေနာ္႔ရဲ႕ႏွလုံးေသြးဟာ
သူမရဲ႕ ေ၀ဒနာအတြက္
ေဆးတစ္ခြက္ဆုိရင္
က်ေနာ္ ေပးလုိက္ခ်င္ပါတယ္
သူမကုိ ေ၀ဒနာေတြနဲ႔
ႏွစ္ပါးမသြားေစခ်င္ေတာ့ဘူး . . .။

ေသခ်ာပါတယ္ . . .
ေ၀ဒနာဆုိးႀကီးက
သူမကုိ ေကာင္းင္းႏွိပ္စက္တဲ႔
နိဂုံးခ်ဳပ္မွာေတာ့
က်ေနာ္ အပါအ၀င္
သူမနဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ လူအားလုံးကုိ
အၿပီးတုိင္ ႏႈတ္ဆက္ေက်ာခုိင္းသြားခဲ႔တယ္ . . .။

တမလြန္ ဘ၀မွာ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ ခ်စ္ဦးသူေရ . . .။

Wednesday, July 30, 2008

Cell Phone(Mobile) နဲ႔ ဘယ္ဘက္နား

နည္းပညာမွ အံ႔မခမ္းတုိးတက္ေနတဲ႔ေခတ္ႀကီးမွာ နည္းပညာသုံး လူသုံးကုန္ပစၥည္းေတြကုိလည္း အမ်ားအျပားသုံးစြဲေနၾကပါတယ္။ ပစၥည္းတုိင္းမွာ ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးက်ိဳးေတြရွိေနပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီေနရာမွာ Cell Phone(Moblie) နဲ႔ပက္သက္ၿပီး ေျပာခ်င္ပါတယ္။

Cell Phone(Moblie)ကုိ အသုံးျပဳၿပီးစကားတဲ႔အခါမွာဆုိရင္ ဘယ္ဘက္နားကုိ အသုံးျပဳၾကပါ။ ညာဘက္နားကုိ အသုံးျပဳရင္ ဦးေႏွာက္ကုိ တုိက္ရုိက္ထိခုိက္ႏုိင္ပါတယ္။ ေအာက္ပါပုံကုိ ေလ့လာၾကည့္ၾကပါ . . .



From >> http://gurlzgroup.blogspot.com/2007/03/ear-and-cell-phone.html
Source >> Apollo Medical Team

Tuesday, July 29, 2008

Virus ကာကြယ္နည္းသစ္

က်ေနာ္၏ စာေမးပြဲသည္ ယမန္ေန႔တြင္ၿပီးဆုံးသြားပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ က်ေနာ္သည္ ပုိစ္႔တင္ျခင္းႏွင့္ အိမ္(ဘေလာ့) လည္ျခင္းမ်ားကုိ ျပဳလုပ္ႏုိင္ေတာ့မွာျဖစ္ပါသည္။

က်ေနာ္ Virus ကာကြယ္နည္းေလးေတြ႕ထားလို႔ မွ်ေ၀ခ်င္လုိ႔ပါ။ နည္းကေတာ့ နည္းည္းထူးဆန္းတယ္။ ဘာ ေဆာ့၀ဲလ္မွလည္း မလုိဘူး၊ ခက္က္ခဲခဲလည္း ဘာမွကုိလုပ္စရာမလုိပါဘူး။

ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ႔ လင့္ေလးကပုံပါအတုိင္းျပဳလုပ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ မလုပ္ၾကည့္ရေသးဘူး
အဆင္ေျပလား မေျပဘူးလားဆုိတာေတာ့ က်ေနာ္အတိအက်မေျပာႏုိင္ေသးဘူးေပါ႔။ အဲ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမတုိ႔ လုပ္ၾကည့္လုိ႔ အဆင္ေျပရင္ က်ေနာ္႔ကုိလည္း ျပန္ေျပာျပၾကပါအုံးေနာ္ ေက်းဇူးမေမ႔ပါဘူး . . . ။

http://ongrot.googlepages.com/3.jpg

အဆင္ေျပၾကပါေစ ဟဲ ဟဲ . . .

Friday, July 18, 2008

လုပ္ၾကပါအုံးဗ်ိဳ႕

က်ေနာ္အခုတေလာ အရမ္းကုိအလုပ္ရႈပ္ေနပါတယ္။ လာမယ္႔ တနလာၤေန႔မွာ က်ေနာ္စာေမးပြဲလည္းရွိပါတယ္။ အခုက်ေနာ္ေနာက္ဆုံးတင္ထားတဲ႔ Uni Mon ႏွင့္ Zawgyi-One ပုိစ္႔ကုိလည္း က်ေနာ္ေရးထားတာၾကာပါၿပီး မအားေသးလုိ႔ မတင္ျဖစ္ေသးပဲ ဇူလုိင္ ၁၆ ရက္ေန႔ကမွ အခ်ိန္လုၿပီး က်ေနာ္တင္လုိက္တာပါ။

အခုတေလာ က်ေနာ္နာမည္နဲ႔ ယုန္ကေလး စီပုံးမွာ တစ္ေယာက္က္က သြားေအာ္ေနပါတယ္။ ဘယ္သူလဲဆုိတာ က်ေနာ္လည္းမသိဘူး။
က်ေနာ္ေနာက္ဆုံး ယုန္ကေလးစီပုံးမွာ သြားေအာ္ထားတာပါ
13 Jul 08, 04:53
ေမာ္စီ: ယုန္ကေလးေရ ေနေကာင္းလားဗ် နဲနဲရႈပ္ေနလုိ႔ အခုမွ လာလည္ႏုိင္ေတာ့တယ္ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္႔ရဲ႕မြန္ကဗ်ာေလးကုိ လာဖတ္ပါအုံးေနာ္

က်ေနာ္႔ရဲ႕ မြန္ကဗ်ာ နဲ႔ ပက္သက္တဲ႔ ပုိစ္႔ကုိ လာေရာက္ဖတ္ဖုိ႔ သြားဖိတ္တာပါ။ ဒီလုိမ်ိဳး ဘေလာ့ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ က်ေနာ္ သြားဖိတ္ထားပါတယ္။ က်ေနာ္ပုိစ္႔ကုိ ေကာ့မန္းေတြလည္း အမ်ားႀကီးေပးသြားၾကပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ပုိင္း က်ေနာ္ယုန္ကေလးဘေလာ့ကုိ မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး။ ဒီမနက္မွ က်ေနာ္ စီပုံးမွာ ယုန္ကေလး လာေအာ္တာ
ယုန္ကေလး: ေမာ္စီေရ လာလည္သြားပါတယ္ေနာ္ ရင္ခုန္မဲ့စကားေတာ့မေျပာတတ္ဘူးေလ

ေတြ႕ေတာ့ တစ္ခုခုေတာ့မွားေနေၾကာင္း က်ေနာ္ရိပ္မိပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ယုန္ေလးဘေလာ့ကုိသြားၾကည့္လုိက္ေတာ့

ေမာ္စီ: လာလည္ပါတယ္ ယုန္းေလးေရ ရင္ခုန္မဲ့ စကားေတြ မေျပာေတာ့ဘူးလား


ဒီလုိေအာ္ထားတာေတြ႕ရပါတယ္။ က်ေနာ္မဟုတ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ယုန္ကေလးရဲ႕ စီပုံးက older mesages ကုိ က်ေနာ္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ဒီလုိေအာ္ထားတာကုိ ထပ္ေတြ႕ရပါတယ္

ေမာ္စီ: ေမာ္စိဟာ မြန္ေလးတေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ ၾကင္နာတတ္တဲ့ႏွလုံးသားရွိပါတယ္
ေမာ္စီ: မြန္ေလးလည္းရင္ခုန္တတ္ပါတယ္
ေမာ္စီ: အိပ္မက္ေတာ့မလုပ္ပါနဲ့ ယုန္းကေလးေရ

အဓိက က်ေနာ္မဟုတ္ေၾကာင္းကုိ ယုန္ကေလးကုိသိေစခ်င္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ IP address ကုိလည္း စစ္ၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ IP address ကုိေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္ ( 125.26.48.10)

အခုတေလာ က်ေနာ္ဘေလာ့လည္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ့္နာမည္နဲ႔ မဟုတ္တာလာေအာ္ခဲ႔ရင္ေတာ့ က်ေနာ္မဟုတ္ေၾကာင္း အသိေပးပါရေစခင္ဗ်ာ။

ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမမ်ားကုိ အစဥ္ေလးစားလ်က္ . . .

Wednesday, July 16, 2008

Uni Mon ႏွင့္ Zawgyi - One


အြန္လုိင္းေပၚကုိ မြန္လူမ်ဳိးေတြအမ်ားႀကီးေရာက္ရွိေနၾကပါတယ္။ ဘေလာ့ေလာကမွာလည္း မြန္ဘေလာ့ဂါေတြ ေနစဥ္ႏွင့္အမွ်တုိးပြားေနပါတယ္။ ဘေလာ့ေတြမွာ အဓိက ႀကံဳေတြ႔ရတဲ႔ ျပႆနာက ေဖာင့္ (font)မျမင္ရျခင္းပါပဲ။
က်ေနာ္ဒီပုိစ္႔ကုိေရးသားရျခင္းရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ယူနီမြန္ေဖာင့္ အေၾကာင္းကုိ အနည္းငယ္တင္ျပရင္းနဲ႔ ေဇာ္ဂ်ီ၀မ္းနဲ႔ ဘယ္လုိတြဲသုံးရမလဲကုိ က်ေနာ္သိသေလာက္ရွင္းျပခ်င္ပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ ဘေလာ့မွာ ေဖာင့္ကိစၥနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး သိပ္မသိရွိေသးတဲ႔ မြန္ဘေလာ့ဂါမ်ားအတြက္ ရည္ရြယ္ပါတယ္။ သိကြ်မ္းနားလည္တဲ႔ ဘေလာ့ဂါမ်ား အေနနဲ႔ ဒီပုိစ္႔နဲ႔ပက္သက္ၿပီး က်ေနာ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္မ်ားကုိ ေထာက္ျပေစခ်င္ပါတယ္။

ယူနီမြန္ေဖာင့္ကုိ ယူနီကုဒ္တုိ႔ရဲ႕စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအတုိင္း လုိက္နာၿပီး မြန္လူမ်ဳိး ကြန္ျပဴတာပညာရွင္တစ္ေယာက္က ျပဳလုပ္ထားပါတယ္။ ယူနီမြန္ keyboard driver ကုိ အသုံးျပဳျခင္းအားျဖင့္ မြန္စာေရာ ဗမာစာပါေရးသားႏုိင္ပါတယ္။ ဗမာစာကုိ ေဇာ္ဂ်ီ၀မ္းေဖာင့္ျဖင့္ေရးသားႏုိင္ပါတယ္။ အခု က်ေနာ့္စက္မွာ ယူနီမြန္ keyboard driver ကုိအသုံးျပဳထားပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ေဇာ္ဂ်ီ၀မ္းေဖာင့္ကုိပါ က်ေနာ္ အသုံးျပဳႏုိင္ပါတယ္။

ဘေလာ့တစ္ခုမွာ မြန္စာကုိ ယူနီမြန္နဲ႔ေရးၿပီး ဗမာစာကုိ ေဇာ္ဂ်ီ၀မ္းနဲ႔ေရးခ်င္ရင္ေတာ့ ယူနီမြန္ keyboard driver ကုိ install လုပ္ထားလုိက္ပါ အဆင္ေျပသြားပါလိမ္႔မယ္။ ေဖာင့္မ်ားကုိေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္းေၾကာ္ျငာေပးရပါလိမ္႔မယ္။

<Variable name="bodyFont" description="Text Font" type="font"
default="normal normal 100% Uni Mon, Zawgyi-one,'Trebuchet MS',Verdana,Arial,Sans-serif">
<Variable name="pageTitleFont" description="Blog Title Font" type="font"
default="normal bold 200% Uni Mon, Zawgyi-one,'Trebuchet MS',Verdana,Arial,Sans-serif">
<Variable name="descriptionFont" description="Description Font" type="font"
default="normal normal 100% Uni Mon, Zawgyi-one,'Trebuchet MS',Verdana,Arial,Sans-serif">
<Variable name="headerFont" description="Sidebar Title Font" type="font"
default="normal bold 100% Uni Mon, Zawgyi-one,'Trebuchet MS',Verdana,Arial,Sans-serif">
<Variable name="postTitleFont" description="Post Title Font" type="font"
default="normal bold 135% Uni Mon, Zawgyi-one,'Trebuchet MS',Verdana,Arial,Sans-serif">


က်ေနာ္တုိ႔ ပုံမွန္ေရးသားခ်င္တဲ႔ ေဖာင့္ကုိ % နဲ႔ ကပ္ရပ္ထားၿပီး ေနာက္ထပ္ေဖာင့္ကုိေတာ့ ဒုတိယေနရာမွာ ထားေပးရပါမယ္။

ဥပမာ-- က်ေနာ္တုိ႔ ယူနီမြန္ေဖာင့္ကုိ % နဲ႔ ကပ္ရပ္ထားလုိက္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ယူနီမြန္ေဖာင့္နဲ႔ ပုိစ္႔တင္တဲ႔အခါ ပုံမွန္အတုိင္းပဲ ယူနီမြန္ေဖာင့္နဲ႔စာရုိက္ၿပီး တင္လုိက္ရုံပါပဲ။ ဒုတိယေနရာမွာထား ထားတဲ႔ ေဇာ္ဂ်ီ၀မ္းေဖာင့္နဲ႔ ပုိစ္႔တင္တဲ႔အခါမွာေတာ့ ေအာက္ပါအတုိင္းလုပ္ရပါမယ္။

ေဇာ္ဂ်ီ၀မ္းေဖာင့္နဲ႔ စာရုိက္ၿပီး ပုိစ္႔တင္တဲ႔ေနရာမွာ က်ေနာ္တုိ႔ ေဖာင့္ထပ္ေၾကာ္ျငာ္ေပးရပါမယ္။

<font-family:"Zawgyi-One;"> ေရးသားလုိသည့္စာ </font>

Uni Mon >> font > keyboard diver > keyboard Layout ေတြကုိလုိခ်င္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ ဆုိဒ္ဘားမွာ Download ရယူႏုိင္ပါတယ္။

ကဲ႔ က်ေနာ္သိသေလာက္ မွတ္သေလာက္မွ်ေ၀လုိက္တာပါ။ ဘေလာ့မွာ မြန္စာေရာ ဗမာစာပါ ေရးသားတင္ပုိ႔ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ. . . .

Saturday, July 12, 2008

က်ေနာ္နဲ႔မြန္စာ

လ်းဂိတုေတံတၞး
ေကင္သာယာကႜဳင္
မြဲအခိင္ေတံေလ၀္ . . .

မတ္ၿဗဲတအ္စုဪဒႝါ
လ်းဂိတုေလ၀္ဟြံဆုဪ
ၾသ၀္ . . . .
ဂႜဳဓုီလၝဳေလၝာန္ေကြံရၟာဲ

လ်းဂိတုဂြံထပ္တၞး
ပုိဦမင္စၞှေကတ္ဟာ?
ဂုိတ္ထစာန္ေကတ္ဟာ?
ဆပ္ဗစာေရာင္စုိအ္ . . . .

က်ေနာ္ရဲ႕မြန္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ။ ဖတ္ၾကည့္အင္မတန္အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ(က်ေနာ္ေရးထားလုိ႔:P)။ အဓိပၸါယ္ကုိ က်ေနာ္ ရွင္းျပပါမယ္ ``အရင္တစ္ခ်ိန္က လမင္းႀကီး ထြန္းလင္းလုိ႔ သာယာခဲ႔ဖူးတယ္ ... တိမ္ေတြဖုံးလုိ႔ ထြန္းလင္းေနတဲ႔လမင္းကုိ မျမင္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး ေမွာင္မုိက္ပ်င္းရိစရာ ေကာင္းပါတယ္ ... လမင္းႀကီးေနာက္ထပ္ ထြန္းလင္းႏုိင္ဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ထုိင္ေစာင့္ေနမွာလား ႀကိဳးစားရုန္းကန္ယူမလား စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါစုိ႔´´ လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။

က်ေနာ့္မိဘဖုိးဖြားေတြက မြန္စစ္စစ္ေတြျဖစ္လုိ႔ က်ေနာ္ကမြန္ေသြးစစ္တဲ႔မြန္လူမ်ဳိးေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္႔ရဲ႕မိခင္ဘာသာကေတာ့ မြန္ဘာသာေပါ႔။ တစ္ခုေလာက္ေတာ့၀န္ခံခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္က မြန္လူမ်ဳိး စစ္စစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေပမယ္႔ မြန္စာကုိ ေကာင္းေကာင္းမတတ္ပါဘူး။ မြန္စာကုိ ဗမာစာေလာက္ က်ေနာ္ မကြ်မ္းက်င္ပါဘူး။ ရီစရာမ်ားျဖစ္ေနမလား . . . မြန္လူမ်ဳိးတစ္ေယာက္က ကုိယ္႔စာကုိေတာ့ မကြ်မ္းက်င္ဘူး သူမ်ားစာကုိက်ေတာ့ ကြ်မ္းက်င္ေနတယ္။ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ဒီလုိျဖစ္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔မြန္လူမ်ဳိး အေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အဲဒီလုိျဖစ္ေနၾကပါတယ္။

ကဲ႔ ဘာျဖစ္လုိ႔ မတတ္တာလဲ။ ရွင္းပါတယ္ မသင္လုိ႔ေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီပညာေတြက ေမြးရာပါတတ္လာတ႔ဲပညာေတြမွ မဟုတ္တာ သင္မွတတ္မွာေပါ႔။ ကုိယ္႔မိခင္ဘာသာကုိ မသင္ဘူးဆုိေတာ့ မြန္လူမ်ဳိးေတြ ပ်င္းေနတယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္ပါနဲ႔။ ေမးၾကည့္လုိက္ပါ စာဖတ္သူတုိ႔နဲ႔ နီးစပ္တဲ႔ မြန္စာမတတ္တဲ႔ မြန္လူမ်ဳိးေတြကုိ
`` မြန္စာမသင္ခ်င္ဘူးလား?´´ လုိ႔။ သင္ခ်င္ၾကပါတယ္ မတတ္ဘူးဆုိတာကလည္း သင္ဖုိ႔အခြင့္အေရးေတြ မရခဲ႔ၾကလုိ႔ပါ။

မြန္စာတတ္တဲ႔မြန္လူမ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ မြန္ဘုန္းႀကီးေတြေပါ႔။ ဘုန္းႀကီးေတြရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္လည္း မြန္စာက အခုထိရွင္သန္ေနတာပါ။ က်ေနာ္လည္း အထက္ပါကဗ်ာကုိ ေရးသားႏုိင္ဖုိ႔ ကုိရင္၀တ္ၿပီးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ မြန္စာသင္ရပါတယ္။ မြန္စာသင္ဖုိ႔အတြက္ က်ေနာ္ဒုတိယအႀကိမ္ ကုိရင္၀တ္ရပါတယ္။ ကဲ႔စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါဗ်ာ . . . ကုိယ့္ဘာသာစာေပကုိသင္ဖုိ႔အတြက္ ဘုန္းႀကီး၀တ္ေနရေသးတယ္။

အရင္တုန္းကေတာ့ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ ဗမာေက်ာင္းတက္ေနၾကတ႔ဲ မြန္လူငယ္ေက်ာင္းသားေတြက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားၿပီး မြန္စာသင္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔မြန္အေခၚ ``ဘာဥတုကညင္´´ ေႏြရာသီမြန္စာသင္ေက်ာင္းေပါ႔။ ဘုန္းႀကီးေတြ မြန္စာတတ္တဲ႔ လူႀကီးေတြ အခမဲ႔သင္ေပးၾကပါတယ္။ တစ္ျခားဘာသာေတြကို သင္လုိ႔အားတဲ႔အခ်ိန္ေတြမွ ကုိယ္႔ရဲ႕ မိခင္ဘာသာကုိသင္ရတာ သဘာ၀မက်ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။

အခုအခ်ိန္မွာလည္း ေႏြရာသီမြန္စာသင္ေက်ာင္းကုိ မြန္ေက်းရြာေတြမွာ ကုိယ္႔အားကုိယ္ကုိးေက်ာင္းေတြျဖင့္ မြန္စာေပဆက္လက္ရွင္သန္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ မြန္ျပည္နယ္ရဲ႕ၿမိဳ႕ေတြမွာ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြနည္းပါးေနပါတယ္။ အဲေနာက္ေတာ့ ေမာ္လၿမဳိင္မွာရွိတဲ႔ မြန္ယဥ္ေက်းမႈ ျပတုိက္ကုိလည္း အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈျပတုိက္လုိ႔ ေျပာင္းလုိက္ေသးတယ္။ ရွိပါေသးတယ္ မြန္အမ်ဳိးသားေန႔ကုိ မြန္ျပည္နယ္ေန႔ဆုိၿပီး ျမန္မာတုိင္းမ္ဂ်ာနယ္မွာ ပါခဲ႔ပါေသးတယ္။ သံလြင္တံတား အ၀င္၀ အ၀ိုင္းမွာရွိတဲ႔ ဟသာၤရုပ္တုကုိ ေဗဒင္အရ ဆြမ္းအုပ္ပုံေျပာင္း လုိက္ပါ ေသးတယ္ေလ။ အဲဒါေတာင္ န အ ဖ အစုိးရက ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားပဲ တုိင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္ ဆုိပဲ။

မြန္လူမ်ဳိးတုိင္း မြန္စာမတတ္ႏုိင္ၾကေပမယ္႔ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ေတာ့တတ္သင့္ပါတယ္။ မြန္စာသင္ခြင့္လည္း လြတ္တ္လပ္လပ္ရွိသင့္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးတုိင္း ကုိယ္႔ရဲ႕ စာေပ ယဥ္ေက်းမႈေတြကုိ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ရွိသင့္တယ္လုိ႔ စာဖတ္သူတုိ႔အေနနဲ႔ မထင္ဘူးလား။

လူမ်ဳိးတစ္မ်ဳိးမွာ ဘာသာစကား၊ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြက အရမ္းကုိအေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒါေတြသာ မရွိေတာ့ရင္ အဲဒီလူမ်ဳိး အေႏွးနဲ႔အျမန္ ေပ်ာက္ဆုံးႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လူမ်ဳိးရဲ႕ ဘာသာစကား၊ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြ ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေအာင္ ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းရင္း . . . .

Wednesday, July 2, 2008

အခ်စ္ + က်ေနာ္ + ႏႈတ္ဆက္ျခင္း

ေအခ်မ္းတဲ႔ ေဆာင္းတြင္းရဲ႕
ေန႔ေလးတစ္ေန႔မွာ . . .
အခ်စ္ကုိ ႏႈတ္ဆက္ေက်ာခုိင္းၿပီး
အခ်စ္ေလာကနဲ႔ . . .
ဟုိးအေ၀းဆုံးကုိ ထြက္သြားခဲ႔ဖူးတယ္

စမ္းေခ်ာင္းထဲမွ ေရေတြ
မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ ခရီးႏွင္ၿပီးေနာက္
အခ်စ္ေလာကထဲကုိ
အေၾကာင္းျပခ်က္မဲ႔စြာနဲ႔
ျပန္ေရာက္လာခဲ႔ျပန္တယ္

ေအးခ်မ္းတဲ႔ မုိးတြင္းရဲ႕မုိးဖြဲးတဲ႔
ေန႔တစ္ေန႔မွာ . . .
အခ်စ္က ႏႈတ္ဆက္ေက်ာခုိင္းၿပီး
က်ေနာ္နဲ႔
ဟုိးအေ၀းကုိ ထြက္သြားဖုိ႔
အိပ္မက္ေတြ လာေပးသြားျပန္တယ္

အခ်စ္ + က်ေနာ္ + ႏႈတ္ဆက္ျခင္း
သံသရာထဲ၀ယ္. . .