ေလဟာနယ္ထဲက မိသားစုကမၠာေလးတစ္ခု

တစ္ကယ္ေတာ့ ေလာကႀကီးက သူ႔ဟာသူပံုမွန္ခ်ီတက္လ်က္ပါ။ က်ေနာ္လည္း ဘ၀
ကုိပံုမွန္ေလးခ်ီတက္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေမွ်ာ္လင့္သလုိေတာ့အၿမဲတမ္း ဘယ္ျဖစ္ လာႏုိင္ပါ႔မလဲေနာ္။ က်ေနာ္ အရင္တစ္ခါကေရးခဲ႔ဖူးသလုိ သုခဆုိတာဒုကၡရွိမွ တန္ဖုိး
ရွိတာပါ။

က်ေနာ္႔ဘ၀မွာ အခုလုိစိတ္ဓါတ္က်တာ ပထမဦဆံုးႀကံဳရျခင္းပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလး အခံရခက္တယ္ဗ်ာ။ အရသာက ခါးသီးလြန္းလွပါတယ္။ေရွ႕ဆက္ရမယ္႔ က်ေနာ္႔ဘ၀ မွာအခုလုိအခါးသီးတ႔ဲအျဖစ္မ်ဳိးနဲ႔ မႀကံဳေတြ႔ပါရေစနဲ႔ဆုေတာင္းမိပါတယ္။ က်ေနာ္ ဒီလုိစိတ္ေသာကမ်ားတဲ႔ ဒုကၡကေနလြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနတုန္းပါ။

က်ေနာ္ ပူေဆြးၿပီးစိတ္ေသာကေရာက္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ အဖက္ဖက္က၀ိုင္း၀န္းအားေပး တဲ႔ က်ေနာ္႔ရဲ႕ မိသားစုႏွင့္ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြကုိ အရမ္းကုိေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ဘေလာ့ကုိ စတင္ခဲ႔တဲ႔အခ်ိန္တုန္းက ဘေလာ့ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေပ်ာ္ရႊင္လိမ္႔မယ္လုိ႔ တစ္ခါမွႀကိဳမေတြးခဲ႔မိပါဘူးဗ်ာ။ ဒီဘေလာ့ေလးေၾကာင့္
က်ေနာ္႔ရဲ႕စိတ္ေတြကုိ ေတာ္ေတာ္ေလးထိန္းႏုိင္ခဲ႔ပါတယ္။

က်ေနာ္ ဘေလာ့ေလာကကုိေရာက္လာတာ (၅)လေက်ာ္ေလာက္ရွိပါၿပီး။ ဒီအခ်ိန္ အေတာအတြင္း က်ေနာ္သိတဲ႔ ဗဟုသုတေတြကုိ မွ်ေ၀ခြင့္ရခဲ႔သလုိ ျပန္ရလုိက္တဲ႔ ဗဟုသုတေတြလည္းအမ်ားႀကီးပါ။ တစ္ကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ေပးလုိက္တာက နည္းနည္းေလးပါ။ ဘေလာ့ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ္မသိေသးတဲ႔ သိသင့္သိထုိက္တာကုိ
အမ်ားႀကီးသိခဲ႔ရပါတယ္။

ဘေလာ့ဆုိတာ ေလဟာနယ္ထဲက မိသားစုကမၠာေလးတစ္ခုလုိပါပဲဗ်ာေနာ္။ တစ္ေယာက္က ေနလုိ႔မေကာင္း(စိတ္၊ခႏၶာ) ရင္ သတင္းသြားတာတုိ႔၊ အားေပးစကား သြားေျပာတာတုိ႔ သာေတြဟာတစ္ကယ္႔ ေႏြးေထြးတဲ႔ေမတၱာေတြပါ။သိထားၾကတဲ႔ ဗဟုသုတေတြကုိ မွ်ေ၀တာ တစ္ကယ္ေကာင္းပါတယ္။

အမွန္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံတကာမွာရွိတဲ႔ ဘေလာ့ေမာင္ႏွမေတြဟာ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေတြ႔ဖူးၾကတာလဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ခင္ခဲ႔တဲ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း မဟုတ္ၾကပါဘူး။ ႀကီးမွ ေလထဲမွာေတြ႔ၾကတဲ႔ ႀကီးသူငယ္ခ်င္းေတြ ႀကီးေမာင္ႏွမေတြ ထင္တယ္ေနာ္။

အသက္အရြယ္အားျဖင့္လည္း အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၾကပါတယ္။ အေတြ႔အႀကံဳေတြလည္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိၾကမွာပါ။ ဒီလုိက်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အေတြးေတြ၊ အျမင္ေတြကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးသားေနၾကတာေတြဟာ တစ္ကယ္ေကာင္းတဲ႔ အက်ဳိးရလဒ္ေတြပါဗ်ာ။

က်ေနာ္တုိ႔ သိခ်င္ေနတဲ႔ ေခတ္မီတဲ႔ နည္းပညာေတြ အေထြေထြဗဟုသုတေတြကုိ ဘေလာ့ကေနတစ္ဆင့္ရရွိၿပီး တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ တစ္ကယ္႔ေမာင္ႏွမစိတ္နဲ႔ ရင္းရင္ႏွီးႏွီးဆက္ဆံေနၾကရတဲ႔ ဘေလာ့ေလာကကုိ က်ေနာ္အသက္ရွင္ေနသမွ်ကာလ ပတ္လံုး ဘယ္ေတာ့မွေမ႔ႏုိင္မယ္မထင္ပါဘူးဗ်ာ . . .