မဂၤလာပါဗ်ာ။ ဘေလာ့ေမာင္ႏွမမ်ားအားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ လုပ္ခ်င္တာေတြလည္း လုပ္ခြင့္ရွိၾကပါေစဗ်ာ။ က်ေနာ္အဓိက ေျပာခ်င္တာက ဘာတဲ႔ ေမ႔ခ်င္ေနသလုိလုိျဖစ္ေနတယ္ ( စဥ္းစားစမ္း. . .ေမာ္စီ ) ေအာ္ ဒီလုိပါ က်ေနာ္အခုတေလာ နည္းနည္းရႈပ္ေနလုိ႔ အဲဒါ ပုိစ္႔တင္တာတုိ႔ ဘေလာ့လည္တာတုိ႔ သိပ္အဆင္မေျပေသးဘူးခင္ဗ်။ မၾကာပါဘူး အခုတေလာေလးပါပဲ။ မၾကာမွီမွာ က်ေနာ္ပုိစ္႔တင္ျဖစ္မွာပါ။ လာေရာက္လည္ၾကတဲ႔ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမ မ်ားကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။
Wednesday, April 30, 2008
Sunday, April 27, 2008
စကားပုံ (ပုံေျပာင္း)
က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာစကားပုံေတြထဲက ``ဘူးတစ္လံုးေဆာင္ အုိေတာင္မဆင္းရဲဘူး´´
ၾကားဖူးၾကမွာေပါ႔။ အဲဒီစကားပုံကုိ က်ေနာ္႔အေတြးေလးနဲ႔ ပုံေျပာင္းထားပါတယ္။
အဲဒါကေတာ့ `` No တစ္လံုးေဆာင္ အုိေတာင္မဆင္းရဲဘူး´´ ပဲျဖစ္ပါတယ္။
စကားပုံ (ပုံေျပာင္း) ျဖစ္ေပၚလာပုံကုိ က်ေနာ္ရွင္းျပပါ႔မယ္။
``ဘူး´´ ဆုိတာက
ဘူး= ျငင္းဆုိသည့္ အဓိပၸါယ္ (မယူဘူး၊ လက္မခံဘူး၊ မႀကိဳက္ဘူး၊ မသြားဘူး . . .)
``No´´ ဆုိတာကလည္း
No = (ျမန္မာဘာသာျပန္ရင္) ျငင္းဆုိသည့္ အဓိပၸါယ္
ဘူး = ျငင္းဆုိသည့္ အဓိပၸါယ္
No = ျငင္းဆုိသည့္ အဓိပၸါယ္
ထုိ႔ေၾကာင့္
ဘူး = No
ထုိအခါ
ဘူး ေနရာမွာ No ကုိ အစားသြင္းလုိက္ေတာ့
``No တစ္လုံးေဆာင္ အုိေတာင္မဆင္းရဲဘူး ´´ ဆုိတဲ႔ စကားပုံ ရရွိလာပါတယ္ဗ်ာ...
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 7:51 PM 4 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: ဟာသ
Saturday, April 26, 2008
ကြန္ျပဴတာ ပရင္တာ (Printer) အႏ ၱရာယ္
က်ေနာ္ ႏုိက္တင္ေဂး က်န္းမာေရးဂ်ာနယ္မွ ကြန္ျပဴတာ ပရင္တာအႏ ၱရာယ္ အေၾကာင္းကုိ မွ်ေ၀ခ်င္လုိ႔ ပုိစ္႔အျဖစ္တင္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိက္တင္ေဂး က်န္းမာေရးဂ်ာနယ္ကုိ မဲေဆာက္ၿမဳိ႕ရွိ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းမွ ထုတ္ေ၀ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံ ကြင္းစလန္းစက္မႈတကၠသုိလ္က သိပၸံပညာရွင္ေတြရဲ႕ ေလ့လာစူးစမ္းမႈအရ ရုံးသံုးပုံႏွိပ္စက္ (ကြန္ျပဴတာ ပရင္တာ) ေတြကထြက္လာတဲ႔ အမႈနေလးေတြဟာ စီးကရက္မီးခုိးေငြ႔မွာပါတဲ႔ အမႈန္ေတြလုိပဲအဆုတ္ကုိ ထိခုိက္ပ်က္စီးေစတယ္လုိ႔ ေတြ႕ရွိထားပါတယ္။
ပရင္တာ အမ်ဳိးမ်ဳိးအလုံး ၆၀ ေက်ာ္တုိ႔ ေလ့လာၾကည့္တဲ႔အခါ သုံပုံတစ္ပုံေလာက္ဟာအႏၱရာယ္ရွိတဲ႔ တုိနာ (Toner) မင္အမႈန္အမႊားေတြကုိ ေလထဲထုတ္လႊတ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီအမႈန္ေလးေတြဟာ အင္မတန္မွ ေသးငယ္တဲ႔အတြက္ အဆုတ္ေတြထဲထုိးေဖာက္၀င္ေရာက္ႏုိင္ၿပီး အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္း ျပႆနာအမ်ဳိးမ်ဳိးကအစနာတာရွည္ေရာဂါေတြအထိ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ ရုံးခန္းတြင္း မွင္အမႈန္ပမာဏဟာ မွင္ဗူးအသစ္ေတြ သံုးတဲ႔အခ်ိန္နဲ႔ မွင္ပုိလုိတဲ႔ ရုပ္ပုံေတြ ဓါတ္ပုံေတြ ပုံႏွိပ္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ပုိျမင့္လာတတ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပရင္တာေတြကုိ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းတဲ႔ ေနရာေတြမွာထားဖုိ႔နဲ႔ အစုိးရေတြက ရုံးသံုးပရင္တာေတြအေပၚ ႀကီးက်ပ္ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ခ်မွတ္ေပးဖုိ႔ သုေတသီေတြက တုိက္တြန္းထားပါတယ္။
အင္း . . . . က်ေနာ္တုိ႔ ပရင္တာေတြကုိ သံုးတဲ႔အခါမွာ သတိထားရေတာ့တာေပါ႔။ အထက္ကေျပာခဲ႔သလိုပဲ ပရင္တာကုိ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းတဲ႔ေနရာမွာ ထားသင့္တာေပါ႔ေနာ္။ က်ေနာ္ ဒီအေၾကာင္းကုိ ႏုိင္တင္ေဂး က်န္းမာေရးဂ်ာနယ္မွ ေကာက္ႏုတ္ထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 8:06 PM 0 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: ဗဟုသုတ
Thursday, April 24, 2008
ငါ့ဘက္ကေတာ့ . . .
ဒီမွာ မိန္းကေလး . . .
ရက္စက္မႈေတြကုိ
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လုိ
ေပါင္းသင္းတဲ႔ မင္းေလးကုိ
ငါ့ဘက္ကေတာ့ ႏုိးပဲ။
ဒီမွာ မိန္းကေလး . . .
မင္းခြဲသြားတဲ႔ ငါ႔ႏွလုံးသားႏွင့္
မက်က္ေသးတဲ႔ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔
အသက္ဆက္ရွင္ရတာကေတာ့
စိတ္မေကာင္းဘူး။
ဒီမွာ မိန္းကေလး . . .
လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခဲ႔ၿပီးမွ
လြမ္းပါတယ္လုိ႔ မုသားေတြနဲ႔
မင္းရဲ႕ ပရိယာယ္ေတြအတြက္
ငါ႔ဘက္ကေတာ့ ႏုိးပဲ။
ဒီမွာ မိန္းကေလး . . .
မင္းေလးအတြက္
ငါ႔ဘက္ကေတာ့ ႏုိးပဲ။
ခက္ဆစ္
ႏုိး= ျငင္းဆုိျခင္း။
လက္မခံႏုိင္ျခင္း။
အရင္လုိလုံး၀ျပန္မေကာင္းႏုိင္ျခင္း။
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 8:16 PM 10 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: ကဗ်ာ
Sunday, April 20, 2008
အတိတ္က အေၾကာင္းေလးတစ္ခု
အခ်ိန္ေတြၾကာေညာင္းလာေတာ့ မေမ႔ႏုိင္ေသးတဲ႔အတိတ္ကျဖစ္ေၾကာင္းေလးေတြကုိ သတိရမိပါတယ္။ အတိတ္ဆုိတာ ေက်ာ္လြန္သြားခဲ႔ေပမယ္႔ ေမ႔မရတဲ႔အရာေတြကေတာ့ က်န္ရစ္ေနခဲ႔ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကုိ ေမ႔ေကာင္းေမ႔ႏုိင္ၾကေပမယ္႔ ေမ႔လုိ႔မရတဲ႔ အေၾကာင္းေလးေတြကုိေတာ့ တုိက္ဆုိင္တုိင္း သတိရတတ္ၾကပါတယ္ေလ။ က်ေနာ္ရဲ႕ အတိတ္ကေၾကာင္းေလးတစ္ခုကုိ ေဖာ္ျပျခင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ဆယ္တန္းကုိ အ.ထ.က (၆) ေမာ္လၿမိဳင္မွာေအာင္ျမင္ခဲ႔တာပါ။ ၉တန္းအထိကုိ မုဒုံ အ.ထ.က (၁) မွာေနခဲ႔ပါတယ္။ မုဒုံၿမိဳ႕ အ.ထ.က (၁) ေက်ာင္းက မြန္ျပည္နယ္မွာ နာမည္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းေပါ႔။ ဒါေပမယ္႔ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္ေမာ္လၿမိဳင္ကုိေျပာင္းခဲ႔တယ္။ မုဒုံၿမဳိ႕မွာ နာမည္ႀကီးတဲ႔ဆယ္တန္းအေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ အေဆာင္ေတြက ေကာင္းလည္းတစ္ကယ္ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္ ေမာ္လၿမိဳင္ ေတာင္၀ုိင္းနားက ဆယ္တန္းအေဆာင္မွာ လာေနခဲ႔ တယ္ေလ။ အဲလုိပဲ က်ေနာ္ဆယ္တန္းကုိ ေမာ္လၿမဳိင္အမွတ္ (၆) ေက်ာင္းမွာတက္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲ အမွတ္ (၆) ေက်ာင္းဆုိတာ ဟုိ ရုပ္ရွင္မင္းသမီး နႏၵာလိႈင္ေနခဲ႔ဖူးတဲ႔ ေက်ာင္းဆုိပဲဗ်။ က်ေနာ္လည္းအေသအခ်ာေတာ့မသိပါဘူး။ စာၾကည့္တုိက္မွာဓါတ္ပုံေတြကုိေတာ့ေတြ႔တယ္ဗ်။
အဲလုိနဲ႔ က်ေနာ္ အမွတ္(၆)ေက်ာင္းမွာ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ က်င္လည္ခဲ႔ပါတယ္။ က်ေနာ္က ေက်ာင္းသားသစ္ကုိဗ်ေနာ္။ အမွတ္(၆)က ေက်ာင္းသူေတြလည္း ေခ်ာသားဗ်။ ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္တုိ႔ မုဒံု အမွတ္(၁)က ေက်ာင္းသူေတြကုိ မမွီပါဘူးဗ်ာ။ အဲ ေက်ာင္းသူေတြေခ်ာတာ က်ေနာ္နဲ႔မဆုိင္ပါဘူး က်ေနာ္က ေက်ာင္းစာကုိပဲစိတ္၀င္စားတာေလ ဟဲဟဲ။
က်ေနာ္တုိ႔ဆယ္တန္းအေဆာင္က ေမာ္လၿမိဳင္တကၠသုိလ္နားမွာရွိေနတာဗ် က်ေနာ္တုိ႔ အေဆာင္နားမွာလည္း တကၠသိုလ္အေဆာင္ေတြရွိတယ္ေလ။ အဲက်ေနာ္က ဆယ္တန္းကတည္းက တကၠသိုလ္ကုိရင္းႏွီးေနခဲ႔တာေပါ႔။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူေတြကုိလည္း ငမ္းရ အဲ ဟုတ္ပါဘူး ေတြ႕ေနရတာေပါ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႔ အေဆာင္က ၅နာရီခြဲေလာက္ဆုိ အျပင္ခဏေပးထြက္တယ္ အဲဒီအခ်ိန္ဆုိ တကၠသိုလ္က မမ ကုိကုိ ေတြကလည္း ထမင္းထြက္စားတာတုိ႔ အျပင္ထြက္ၿပီး ဆုိင္ထုိင္တာတုိ႔နဲ႔စည္ေနတာေပါ႔ဗ်ာ။
က်ေနာ္တုိ႔အေဆာင္က စည္းကမ္းကႀကီးတယ္ဗ်။ ၆ နာရီထုိးရင္ အကုန္လံုးဘုရားရွိခုိးရတယ္ ၁၅ မိနစ္ေလာက္ တရားထုိင္ရတယ္။ အဲဒါၿပီးရင္ ၁၁နာရီအထိစာက်က္ရတယ္။ အဲလုိနဲ႔ျဖတ္သန္းရင္ ပထမအစမ္းကုိ ေျဖလည္းၿပီးေရာ က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းပ်က္တဲ႔လူကမ်ားလာတယ္ေလ။ ေက်ာင္းမတက္ၾကေတာ့ဘူး အိမ္မွာပဲ စာႀကိတ္က်က္ၾကတာေပါ႔ေလ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ပုံမွန္ေက်ာင္းတက္လ်က္ပါပဲ။ ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြသိပ္မရွိေတာ့ ဆရာ၊ဆရာမေတြကလည္း စာသိပ္မသင္ၾကဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္က အားေနတာေပါ႔။ အဲဒါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ အေဖာ္စပ္ၿပီး ေတာင္ေပၚတန္းကုိ ေက်ာင္းေျပးၿပီး ခုိးသြားၾကတယ္။ ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာဗ်ာ တစ္ကယ္ ခုိးသြားရလုိ႔လားမသိဘူး။
ေတာင္ေပၚတန္းကေနၾကည့္လုိက္ရင္ ေမာ္လၿမိဳင္တစ္ၿမိဳ႕လုံးကုိျမင္ရတယ္ဗ်။ အဲေနာက္ေတာ့ ထန္းရည္ကုိ လည္း ၀ါးက်ဥ္ေထာက္နဲ႔ေရာင္းေသးတယ္ဗ်။ ေသာက္လုိ႔ေကာင္းတယ္ေနာ္ မယုံမရွိနဲ႔ ေသာက္ၾကည့္ တစ္ကယ္ ေကာင္းတယ္။ ေတာင္ေပၚတန္းက ဘုရားေတြကုိဖူးရင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အမွတ္တရဓါတ္ပုံရုိက္ၾကေသးတယ္ ဗ်။ အင္မတန္ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းတဲ႔ အတိတ္ကျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုေပါ႔ဗ်ာ။
အဲဒီေနာက္ပုိင္း က်ေနာ္လည္း ေက်ာင္းသိပ္မတက္ျဖစ္ပဲ အေဆာင္မွာပဲစာေတြက်က္ျဖစ္ခဲ႔တယ္ စာေမးပြဲေျဖတဲ႔ အထိေပါ႔ဗ်ာ။ က်ေနာ္ဆယ္တန္းတစ္ႏွစ္တာ ေမာ္လၿမိဳင္မွာေနထုိင္ခဲ႔တာပါ။ ဆယ္တန္းၿပီးေတာ့ မုဒုံမွာ ျပန္ေန ခဲ႔ပါတယ္။ မုဒံုမွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေလွ်ာက္လည္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြအၾကာႀကီးျဖဳန္းေနမိပါတယ္ အဲလုိနဲ႔ပဲ . . .
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 10:42 PM 9 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: အမွတ္တရေလးမ်ား
Wednesday, April 16, 2008
ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔
ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔နဲ႔ပက္သက္ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔နယ္အေၾကာင္းနည္းည္းေျပာခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႔နယ္မွာ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာလည္း ေရကစားၾကတယ္ဗ်။ ဒီေန႔ကေတာ့ အစည္ဆံုးပါပဲဗ်ာ။ ေရကစားတဲ႔ ေနာက္ဆံုးရက္ကေလးေပါ႔။ မေန႔က အတက္ေန႔ဟာ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမဳိ႕စည္တဲ႔ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ မေန႔က ကြန္နက္ရွင္မေကာင္းတာနဲ႔ က်ေနာ္ပုိစ္႔မတင္ျဖစ္လုိက္ဘူးဗ်ာ။
ဒီေန႔ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔က ရုိးဂုိးေန႔ျဖစ္ပါတယ္ဗ်ာ။ အင္မတန္ကုိ စည္ကားပါတယ္ ကုိယ္တုိင္သြားၿပီး ျမင္ေစခ်င္တယ္ဗ်ာ။ ရုိးဂုိးဆုိတာ ရြာကေလးတစ္ရြာပါပဲ။ ရုိးဂုိးတည္ေနရာေလးကုိ က်ေနာ္ေျပာျပပါ႔မယ္။ ရုိးဂုိးရြာက ေမာ္လၿမဳိင္ၿမိဳ႕နဲ႔ ၈ မုိင္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေ၀းပါတယ္။ ေမာ္လၿမဳိင္နဲ႔ မုဒုံ တုိ႔ရဲ႕ အလယ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္နဲ႔မုဒုံက ၁၈ မုိင္ေ၀းပါတယ္။ ရုိးဂုိးရြာက ဖားေအာက္ရြာနဲ႔နီးကပ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ့္အထင္ ကုိက္ ၄၊ ၅ ရာေလာက္ပဲေ၀းပါတယ္။ ဖားေအာက္ရြာမွာက ဖားေအာက္ေတာရေက်ာင္းနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ GTC ေက်ာင္းတည္ရွိေနပါတယ္။
ရုိးဂုိးရြာမွာ ရုိးဂုိးေစတီေတာ္တည္ရွိပါတယ္။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔က ရုိးဂုိးေစတီေတာ္ရဲ႕ ပြဲေတာ္ေလး တစ္ခုေပါ႔။ ရုိးဂုိးရြာမွာ ေရစုိမုန္႔တီက အရမ္းနာမည္ႀကီးတယ္ဗ်။ က်ေနာ္သိတာေပါ႔ က်ေနာ္က အတန္းလစ္ၿပီး သြားစားေနက်ေလ။ ဘူးသီးေၾကာ္ကလည္း ရွယ္ပဲဗ်ိဳ႕ ဟီးး ေျပာရင္းနဲ႔ေတာင္ သြားရည္က်လာၿပီးဗ်ာ။
အဲ သႀကၤန္အေၾကာင္းေလး ေျပာျပပါမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြက ေစတီေတာ္ကုိပတ္ၿပီး လည္ၾကတာပါ။ အင္မတန္ကုိေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ရုိးဂုိးရြာက ေစတီေတာ္နဲ႔နီးတဲ႔အိမ္ေတြမွာဆုိ လာသမွ်လူေတြကုိ ထမင္းလည္းဖိတ္ေကြ်းတယ္ဗ်။ သႀကၤန္ထမင္းတုိ႔ဟုိ ျမန္မာျပည္ကုိလြမ္းသူ စားခ်င္တဲ႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္လည္းပါတယ္ေပါ႔ဗ်ာ။ အင္မတန္ကုိ ေဖာ္ေရြတဲ႔ ရြာကေလးတစ္ရြာျဖစ္သလုိ ရုိးဂုိးသူေတြ ကလည္း ဧည့္၀တ္ေက်ၾကတယ္ဗ်။
ရြာ၀င္အ၀ကေန ေစတီကုိေရာက္ဖုိ႔ ကုိက္ ၃၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိတယ္ဗ်။ အဲဒါ ေစတီကုိေရာက္ဖုိ႔ အခ်ိန္ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေပးရတယ္။ ၁၂ နာရီေလာက္ေရာက္သြားရင္ ၃ နာရီေလာက္မွ ျပန္ထြက္ ရတယ္။ အဲဒီေလာက္စည္တာပါ။ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔ကားေတြ ဆုိင္ကယ္ေတြ မ်ားလြန္းလုိ႔ တစ္နယ္လံုးမွာရွိတဲ႔ ကားေတြ ဆုိင္ကယ္ေတြ လာစုေနတယ္မ်ားေအာက္ေမ႔ရတယ္ဗ်ာ။ တစ္ေခါက္ ေလာက္ေတာ့ လာႏႊဲေစခ်င္တယ္ဗ်ာ တစ္ကယ္ပါ။
အဲရုိးဂုိးကေန ကိုယ္႔ၿမဳိ႕ကုိ ျပန္ၾကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိ မုဒုံၿမိဳ႕ကုိ အားရေက်နပ္တဲ႔အထိ ၿမဳိ႕ပတ္ၾကပါတယ္ မ႑ပ္တုိင္းကလည္း ေနာက္ဆံုးေန႔ဆုိၿပီး ေရပက္ၾကေတာ့ အင္မတန္ကုိေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ၆နာရီ ထုိးတဲ႔အထိ ေရကစားၾကပါတယ္။ ဗဟုိမ႑ပ္မွာလည္း ၆ နာရီးထုိးခါနီးမွာ သႀကၤန္ကုိႏႈတ္ဆက္တဲ႔ သီခ်င္းဆုိေတာ့ ရင္ထဲမွာတစ္မ်ဳိးႀကီးပဲဗ်ာ။ ၆ နာရီေလာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တု႔ိရဲ႕သႀကၤန္ပြဲကုိ ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆုံးသြားပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ သႀကၤန္အလြမ္းေတြကုိ ဤမွ်နဲ႔ရပ္နားလုိက္ပါတယ္။ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ႔ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုး ကုိယ္က်န္းမာစိတ္ခ်မ္သာၿပီး လုိအင္ဆႏၵမ်ားနဲ႔ျပည့္စုံပါေစဗ်ာ . . .
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 7:57 PM 6 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: အမွတ္တရေလးမ်ား
Sunday, April 13, 2008
အၾကတ္ေန႔တဲ႔ေလ
ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြအကုန္လံုး ကားနဲ႔ေရာ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ေရာေပါ႔ မုဒုံၿမဳိ႕ကုိ ဦးတည္ၿပီး ခ်ီတက္လာၾက ပါတယ္။ ၁၀နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ဆုိ မုဒုံၿမဳိ႕မွာ စည္ေနပါၿပီး။ လာၾကပါၿပီး ေရပက္ခံထြက္ လာတဲ႔သူေတြ ေရပက္တဲ႔သူေတြနဲ႔ လုံး၀ကုိအေပးယူမွ်ေနပါၿပီး။ က်ေနာ္ ဒီေန႔ကုိ အလြမ္းဆံုးပဲဗ်ာ ေျပာရင္းနဲ႔ေတာင္ ေျပးျပန္ခ်င္လာၿပီး။ က်ေနာ္႔ကုိ မတားၾကနဲ႔ေနာ္။
ေရပက္တဲ႔မ႑ပ္ေတြကလည္း မ်ားတယ္ဆုိ တစ္အိမ္ျခားတစ္ခု ႏွစ္အိမ္ျခားတစ္ခု ဆုိသလုိရွိေနတာေလ။ အဲ ဗဟုိမ႑ပ္မွာေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္ေတြနဲ႔ဗ်ာ ဆုိတဲ႔လူကဆုိ ကတဲ႔လူက ကဆုိေတာ့ ဘာေျပာ ေကာင္းမလဲ မဟုိမ႑ပ္ကုိေရာက္ဖုိ႔ ကုိက္ ၃၀၀ ေလာက္မွာ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔ကားေတြ ဆုိင္ကယ္ေတြ ဒီအတုိင္းရပ္ေနၾကရတယ္။ ကဲစဥ္းစားၾကည့္ ဘယ္ေလာက္စည္သလဲဆုိရင္။ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူကုိ မုန္႔လုံးေရ ေပၚတုိ႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္တုိ႔ကုိ အိတ္ကေလးေတြနဲ႔ထည္းၿပီး ေက်ြးၾကပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ ေရပက္မ႑ပ္က ၿမဳိ႕ထဲအ၀င္၀မွာရွိေနတယ္ဆုိေတာ့ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြ တစ္ေယာက္မွ မလြတ္ဘူးေလ။ က်ေနာ္တုိ႔မ႑ပ္မွာ သႀကၤန္သီခ်င္းေတြ ဟစ္ေဟာ့ပ္သီခ်င္းေတြကုိ Sound Box ေတြနဲ႔ဖြင့္ၿပီး ကဲေနၾကတာေပါ႔ဗ်ာ။ အဲ က်ေနာ္ေျပာရင္ ႁကြားတယ္ထင္မွာစုိးလုိ႔ မေျပာဖုိ႔စဥ္းစားပါေသးတယ္ဗ်ာ။ ဒါေပမယ္႔ မေျပာလုိ႔မျဖစ္ျပန္ဘူး မုဒုံသူေတြေနာ္ တစ္ကယ္ေခ်ာတယ္ မယံမရွိနဲ႔ မေခ်ာတဲ႔သူေတြဆုိ လက္ခ်ဳိးရည္ လုိ႔ရတယ္ အားလံုးနီးပါကုိ ေခ်ာၾကတာ။ ကုိယ္႔ၿမဳိ႕သူလုိ႔ ႁကြားတာမဟုတ္ဘူးေနာ္မယံုရင္ လာလည္ၾကည့္ ေပါ႔ဗ်ာေနာ္။
၁၂ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ဆုိ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြ နည္းည္းပါးသြားလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔မ႑ပ္မွာ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္တုိ႔ မုန္႔လံုးေရေပၚတုိ႔ လုပ္စားၾကတယ္ေလ။ က်ေနာ့္အစ္မလုိ ခင္တဲ႔အစ္မတစ္ေယာက္က ေခါက္ဆြဲေၾကာ္တာ အင္မတန္ေကာင္းတယ္ေနာ္။ စားၿပီးရင္ ေဆြမ်ဳိးေတြကုိေတာင္ ခဏေမ႔ေနေသးတယ္။ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္စားလုိက္ ေယာက်ာ္းေလးဆုိရင္ အခ်မ္းေျပ ေရေႏြးၾကမ္းေလးေသာက္လုိက္နဲ႔ေပါ႔။ ေရေႏြးၾကမ္းဆုိတာ ကုိ 99 သိတယ္ မသိရင္သူ႔ကုိသြားေမးၾကည့္ဗ်ာ။
အဲ ၂ နာရီေလာက္မွာဆုိ မုဒုံမွာျပန္စည္ၾကပါၿပီး။ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔ကားေတြ အျပန္ မုဒံုၿမိဳ႕ကုိ ထပ္ပတ္ၾကပါတယ္။ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြက ေန႔လည္ေလာက္မွာဆုိ ေမာ္လၿမိဳင္ကဆုိ သံျဖဴဇရပ္တုိ႔ က်ဳိက္ကၡမီတုိ႔ဘက္ကုိ ဆင္းသြားၾကတယ္ေလ။ ၂ နာရီေလာက္ကေန ၄၊ ၅ နာရီေလာက္အထိစည္တယ္ဗ်ာ။ ညေရာက္ေတာ့လည္း ဗဟုိမ႑ပ္မွာ အဆုိအကေတြ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အရင္တုန္းကဆုိ နာမည္ႀကီးအဆုိေတာ္ေတြလည္း လာၾကတယ္ဗ်။ အခုဆုိ မလာေတာ့ဘူးလုိ႔ထင္ပါတယ္။ အဆိုေတာ္ေတြလည္း တစ္ေနရာတည္းမွာစုဆုိေနၾကတယ္ ထင္ပါ႔ဗ်ာ။
အဲေမ႔လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ မုဒုံက ေကာင္ေလးေတြလည္း ေခ်ာတယ္ဗ်ေနာ္။ တစ္ကယ္မယံုဘူးလား မယံုရင္ က်ေနာ္႔ကုိေမးၾကည့္ေပါ႔ဗ်ာ။ အင္း မနက္ျဖန္လည္း မုဒုံၿမိဳ႕မွာ စည္အံုးမယ္ဗ်ာ။ ေအာ္ သႀကၤန္ရယ္ အရမ္းကုိလြမ္းမိေနတယ္ဗ်ာ . . .
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 8:02 PM 6 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: အမွတ္တရေလးမ်ား
Saturday, April 12, 2008
သႀကၤန္အက်ေန႔
ဒီေန႔ တန္ခူးလဆန္း ၈ ရက္ သႀကၤန္အက်ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေရကစားပြဲႀကီးကုိ ခမ္းမ္းနားနား စတင္ကစားေနၾကပါၿပီး။ မ႑ပ္ကုိယ္စီနဲ႔ ေရပက္တဲ႔သူနဲ႔ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြ အေပးအယူမွ်ေနၾကေရာေပါ႔ဗ်ာ။ သႀကၤန္အက်ေန႔ဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔နယ္မွာဆုိ က်ဳိက္မေရာၿမိဳ႕မွာ စည္တယ္ဗ်ိဳ႕။ နယ္မွာရွိတဲ႔ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြအကုန္လံုး ဒီေန႔ဆုိ က်ဳိက္မေရာၿမဳိ႕ကုိခ်ီတက္ၾကပါတယ္။
၁၀ နာရီ ၁၁ နာရီ ေလာက္ဆုိ က်ဳိက္မေရာၿမဳိ႕မွာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲဗ်ာ။ မ႑ပ္ေတြကလည္းမ်ားတယ္ဗ်ဳိ႕။ ေရပက္ေနတဲ႔ က်ဳိက္မေရာသူေတြကလည္း ေခ်ာတယ္ဗ်ဳိ႕။ ဘာေဆးေတြစားၿပီး ေခ်ာလွေနၾကတာလဲေတာ့မသိဘူး။ တစ္ကယ္ပါ က်ေနာ္ႁကြားတာမဟုတ္ဘူး။ မယုံရင္ မြန္ျပည္နယ္ သႀကၤန္လာလည္ၾကည့္ေပါ႔ဗ်ာ။
အဲ တစ္ခ်ဳိ႕မ႑ပ္ေတြမွာဆုိ မုန္႔လံုးေရေပၚေတြေကြ်းတယ္ဗ်။ မုန္႔ေတြကုိ အိတ္ကေလးနဲ႔ထည့္ၿပီး ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြကို ေကြ်းတယ္ေလ။ ဗုိက္ဆာေနတာလားေတာ့မသိဘူး စားလုိ႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ေနာ္။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း ငရုတ္သီးေလး ၀ါးမိတာေပါ႔ဗ်ာ။
က်ဳိက္မေရာၿမဳိ႕ကေန ထြက္ရင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမဳိ႕ကုိ ပတ္ၾကတယ္ဗ်။ ဒီေန႔က ေမာ္လၿမိဳင္မွာ က်ဳိက္မေရာေလာက္မစည္ဘူးေလ။ ဒီေန႔က က်ဳိက္မေရာေန႔ ဆုိေတာ့ က်ဳိက္မေရာၿမဳိ႕မွာ အစည္ဆံုးပဲ။ ၿပီးရင္ေတာ့ ကုိယ္႔ၿမိဳ႕ကုိ ကိုယ္ျပန္ၾကတာေပါ႔။ ညေနေစာင္းရင္ေတာ့ ၿမဳိ႕တုိင္းမွာ စည္ျပန္ေရာဗ်။ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔သူေတြ ျပန္လာရင္ ၿမဳိ႕ပတ္ၾကတယ္ေလ။
အဲ သတိရတယ္ဗ်ာ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ ျပန္ခ်င္လုိက္တာ။ ေနရထုိင္ရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး။ သႀကၤန္တြင္းေလးေတာင္ ျမန္န္ေက်ာ္ေစခ်င္ၿပီးဗ်ာ။ အင္း . . . မနက္ျဖန္ဆုိ အၾကတ္ေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေန႔ပဲေလ။ က်ေနာ္မ်ား မနက္ျဖန္ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမိဳ႕မွာ ရွိေနရင္ . . .
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 8:00 PM 5 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: အမွတ္တရေလးမ်ား
Wednesday, April 9, 2008
သႀကၤန္အလြမ္း
သႀကၤန္မွာ ေပ်ာ္ပြဲဆင္ႏႊဲႏုိင္ၾကသလုိ ဥပုပ္သီလေစာင့္တည္လုိ႔ အေကာင္းဆံုး အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ျပန္ တယ္ေလ။ သႀကၤန္ပြဲဆုိတာ က်ေနာ္တုိ႔ဆယ္႔ႏွစ္ရာသီပြဲေတာ္ေတြထဲက အႀကီးက်ယ္ဆံုးပြဲေတာ္တစ္ခုပဲေလ။ ေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းေျပးျပန္ၿပီး ေရပက္ခ်င္လာၿပီးေနာ္။
သႀကၤန္နဲ႔ပက္သက္လုိ႔ က်ေနာ္တို႔နယ္အေၾကာင္း နည္းည္းေျပာခ်င္တယ္ဗ်။ က်ေနာ္တုိ႔နယ္မွာက သႀကၤန္ရက္ေတြကုိ ၿမိဳ႕ေတြနဲ႔သတ္မွတ္ၿပီး လည္ၾကတာေလ။ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕ဆုိ သႀကၤန္ အၾကတ္ေန႔က်တယ္။ သႀကၤန္အၾကတ္ေန႔ဆုိ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ေမာ္စီတုိ႔ မုိးလင္းကတည္းက အိမ္ကေနထြက္တာ မုိးခ်ဳပ္လုိ႔ ညဥ့္နက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္တယ္။ သိပ္မလည္ပါဘူး ၿမိဳ႕ပတ္ရုံေလးပဲ။ အၾကတ္ေန႔ဆုိ က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕က ဗဟုိမ႑ပ္ကလည္း စည္သလားမေမးနဲ႔ မေျပာျပဘူး။ အရင္တုန္းကဆုိ နာမည္ႀကီးအဆုိေတာ္ေတြလည္း လာတယ္ဗ်။ အခုေတာ့မသိေတာ့ပါဘူး ေနျပည္ေတာ္ဆုိတာႀကီး ျဖစ္ကတည္းက တစ္ျခားၿမိဳ႕ေတြမွာ နာမည္ႀကီး အဆုိေတာ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ရွားသြားတယ္။
အဲ အၾကတ္ေန႔ ႏွစ္ရက္က်တဲ႔ႏွစ္ေတြဆုိ ေမာ္စီတုိ႔ အိမ္ကုိျပန္မေရာက္ျဖစ္ဘူး။ သိပ္မလည္ရွာပါဘူးဗ်ာ။ အဲအိမ္ျပန္ရင္လည္း အ၀တ္စားလဲၿပီးျပန္ထြက္တာပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ေရပက္မ႑ပ္က ၿမဳိ႕ထဲအ၀င္၀မွာ ဆုိေတာ့ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔ကားေတြ က်ေနာ္တုိ႔မ႑ပ္ကုိမလြတ္ဘူးေလ။ ေရပက္ခံထြက္တဲ႔ကားေတြ နည္းည္းပါး သြားတဲ႔ အခါမွာဆုိ မုန္႔လံုးေရေပၚတုိ႔ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္တုိ႔ လုပ္စားၾကတယ္ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ႔။
ဟီးးး ျပန္ခ်င္လုိက္တာဗ်ာ။
အဲ က်ေနာ္႔ကုိ မ႑ပ္က အကုိတစ္ေယာက္က အရည္ေတြတုိက္တယ္ဗ်။ ဟုိလက္ဖက္ရည္ၾကမ္း အေရာင္လုိ ပုလင္းျပားေလးနဲ႔ အခ်ိဳရည္နဲ႔ေရာထားတယ္ ေသာက္လုိ႔ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ဗ်။ က်ေနာ္ကခ်မ္းေန တာေတာင္ အဲဒါေသာက္ၿပီး မခ်မ္းေတာ့ဘူးဗ်။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ မ႑ပ္မွာလူေတြမ်ားလာသလုိခံစားရတယ္ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ႔ဗ်ာ။ တစ္မ်ိဳးမထင္နဲ႔ က်ေနာ္လူတစ္ေယာက္ကုိ ႏွစ္ေယာက္လုိ႔ျမင္သြားတာနဲ႔ လူမ်ားသြား တာေလ ဟဲဟဲ အေပ်ာ္ပါ။
က်ေနာ္တုိ႔ၿမိဳ႕မွာက သႀကၤန္ပြဲမွာ ရန္ျဖစ္တာတုိ႔ဘာတုိ႔ သိပ္မရွိဘူး။ အဲဒါေလးေတာ့ ေကာင္းတယ္ဗ်။ က်ေနာ္တုိ႔ မ႑ပ္က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔စုၿပီး ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကုိဆြမ္းပုိ႔တယ္ဗ်။ အဲေန႔လည္ ေလာက္မွ ေရပက္ခံထြက္ၾကတယ္။ က်ေနာ္ကေရပက္ခံထြက္တာ သိပ္မရွိဘူး ေရပက္ရတာကုိပဲ ပုိသေဘာက် မိတယ္ဗ်။ အရင္းတုန္းက သႀကၤန္ရက္ကေလးေတြကုိ လြမ္းတယ္ဗ်ာ။ ဘာလုိလုိနဲ႔ ျမန္မာျပည္ သႀကၤန္နဲ႔ေ၀းခဲ႔တာ ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ရွိၿပီးကုိး။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ သႀကၤန္ပြဲကုိ က်ေနာ္ေမာ္စီ လြမ္းဆြတ္တမ္းတရင္း . . . .
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 8:08 AM 7 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: အမွတ္တရေလးမ်ား
Monday, April 7, 2008
ေနာက္ဆံုးေတာ့ . . .
ရင္ခုန္သံအပုိင္းစမ်ားစြာနဲ႔
ဟုိးအေ၀းႀကီးကုိ
နယ္ခ်ဲ႕မိတဲ႔ က်ေနာ္
စိတ္ကူး လက္နက္
အေတြး ေပါင္းၿခံရံလုိ႔
ပုိင္နက္နဲ႔ အေ၀းႀကီးကုိ
သိမ္းပုိက္လုိက္မိတယ္
သိမ္းပုိက္ထားမိတဲ႔
နယ္ေတြ ပုန္ကန္ေတာ့
စိတ္ကူး လက္နက္ေတြ
ပ်က္စီး
အေတြးအေပါင္းေတြ
ေသေၾက
ေအာ္ . . .
ေနာက္ဆံုးေတာ့
က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းရယ္ . . .
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 6:48 AM 3 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: ကဗ်ာ
Saturday, April 5, 2008
အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးျခင္း
က်ေနာ္ အခုတေလာ အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ နပန္းလံုးေနရပါတယ္။ ပုိစ္႔အသစ္တင္ဖုိ႔လည္း အဆင္မေျပႏုိင္ေသးသလုိ ဘေလာ့လည္ဖုိ႔လည္း အခက္အခဲနည္းနည္းရွိေနပါေသးတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ပုိစ္႔အသစ္တင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားပါအံုးမယ္ဗ်ာ။ လာလည္တဲ႔ ဘေလာ့ဂါေမာင္ႏွမေတြကုိ အားလည္းနာတယ္ ခင္လည္းခင္တယ္။ အဆင္မေျပမႈေတြနဲ႔ က်ေနာ္က အရမ္းရင္းႏွီးေနေတာ့ က်ေနာ့္ဆီကုိ ခဏခဏလာလည္ေနေတာ့ခက္တယ္ဗ်ာ။
ေရးသားသူ ေမာ္စီ at 10:57 PM 1 ေယာက္ကဒီလုိျမင္ပါတယ္
Labels: အတုိအထြာ